przekonanie

Polish

Etymology

From przekonać +‎ -anie.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.kɔˈna.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: prze‧ko‧na‧nie

Noun

przekonanie n

  1. (uncountable) verbal noun of przekonać
  2. (countable) belief (mental acceptance of a claim as truth)

Declension

Declension of przekonanie
singular plural
nominative przekonanie przekonania
genitive przekonania przekonań
dative przekonaniu przekonaniom
accusative przekonanie przekonania
instrumental przekonaniem przekonaniami
locative przekonaniu przekonaniach
vocative przekonanie przekonania

Further reading

  • przekonanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przekonanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.