przekroczenie

Polish

Etymology

From przekroczyć +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.krɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: prze‧kro‧cze‧nie

Noun

przekroczenie n

  1. (uncountable) verbal noun of przekroczyć
  2. (countable) breach

Declension

Declension of przekroczenie
singular plural
nominative przekroczenie przekroczenia
genitive przekroczenia przekroczeń
dative przekroczeniu przekroczeniom
accusative przekroczenie przekroczenia
instrumental przekroczeniem przekroczeniami
locative przekroczeniu przekroczeniach
vocative przekroczenie przekroczenia

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.