przerywnik

Polish

Etymology

From przerywać +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛˈrɘv.ɲik/
  • Rhymes: -ɘvɲik
  • Syllabification: prze‧ryw‧nik

Noun

przerywnik m inan

  1. (film, literature, music) filler, interlude
    Synonym: wstawka

Declension

Declension of przerywnik
singular plural
nominative przerywnik przerywniki
genitive przerywnika przerywników
dative przerywnikowi przerywnikom
accusative przerywnik przerywniki
instrumental przerywnikiem przerywnikami
locative przerywniku przerywnikach
vocative przerywniku przerywniki
verbs

Further reading

  • przerywnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przerywnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.