przestawać

From przestać +‎ -wać.

• IPA^(key): /pʂɛˈsta.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avat͡ɕ
• Syllabification: prze‧sta‧wać

przestawać impf (perfective przestać)

1. (auxiliary, intransitive) to stop doing something, to desist, to leave off (to interrupt or cease an action) [with infinitive ‘doing what’], [with z (+ instrumental) ‘with what’]
2. (auxiliary, intransitive) to stop (to lose the ability to use a particular sense) [with infinitive ‘doing what’]
3. (auxiliary, intransitive) to stop (to lose a particular trait; of an action, to cease) [with infinitive ‘doing what’]
4. (auxiliary, intransitive, obsolete) to make do with, to settle [with na (+ locative) ‘with/for what’]

   Synonym: poprzestawać

5. (auxiliary, intransitive, obsolete) to accede, to assent, to agree [with na (+ locative) ‘with/for what’]

   Synonyms: przystawać, zgadzać się

przestawać impf

1. (intransitive) to associate, to commune, to consort [with z (+ instrumental) ‘with someone’]

   Synonyms: obcować, zadawać się

2. (intransitive) to settle for, to make do with [with na (+ instrumental) ‘for something’]

   Synonyms: obywać się, ograniczać się, poprzestawać, zadowalać się

• przestawać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przestawać in Polish dictionaries at PWN