przeszkadzać

Polish

Etymology

From przeszkodzić +‎ -ać.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛˈʂka.d͡zat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ad͡zat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧szka‧dzać

Verb

przeszkadzać impf (perfective przeszkodzić)

  1. (intransitive) to hinder, to bother (to make a task difficult) [with dative ‘someone’]
    Wcale mi nie przeszkadzasz. ― You're not bothering me at all.
    Hałas przeszkadza mi w pracy. ― Noise hinders my work.
  2. (intransitive) to be an obstruction, to block
    Zabierz rower, przeszkadza w przejściu. ― Take away the bike, it's blocking the way.

Conjugation

Conjugation of przeszkadzać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeszkadzać
present tense 1st przeszkadzam przeszkadzamy
2nd przeszkadzasz przeszkadzacie
3rd przeszkadza przeszkadzają
impersonal przeszkadza się
past tense 1st przeszkadzałem,
-(e)m przeszkadzał 		przeszkadzałam,
-(e)m przeszkadzała 		przeszkadzałom,
-(e)m przeszkadzało 		przeszkadzaliśmy,
-(e)śmy przeszkadzali 		przeszkadzałyśmy,
-(e)śmy przeszkadzały
2nd przeszkadzałeś,
-(e)ś przeszkadzał 		przeszkadzałaś,
-(e)ś przeszkadzała 		przeszkadzałoś,
-(e)ś przeszkadzało 		przeszkadzaliście,
-(e)ście przeszkadzali 		przeszkadzałyście,
-(e)ście przeszkadzały
3rd przeszkadzał przeszkadzała przeszkadzało przeszkadzali przeszkadzały
impersonal przeszkadzano
future tense 1st będę przeszkadzał,
będę przeszkadzać 		będę przeszkadzała,
będę przeszkadzać 		będę przeszkadzało,
będę przeszkadzać 		będziemy przeszkadzali,
będziemy przeszkadzać 		będziemy przeszkadzały,
będziemy przeszkadzać
2nd będziesz przeszkadzał,
będziesz przeszkadzać 		będziesz przeszkadzała,
będziesz przeszkadzać 		będziesz przeszkadzało,
będziesz przeszkadzać 		będziecie przeszkadzali,
będziecie przeszkadzać 		będziecie przeszkadzały,
będziecie przeszkadzać
3rd będzie przeszkadzał,
będzie przeszkadzać 		będzie przeszkadzała,
będzie przeszkadzać 		będzie przeszkadzało,
będzie przeszkadzać 		będą przeszkadzali,
będą przeszkadzać 		będą przeszkadzały,
będą przeszkadzać
impersonal będzie przeszkadzać się
conditional 1st przeszkadzałbym,
bym przeszkadzał 		przeszkadzałabym,
bym przeszkadzała 		przeszkadzałobym,
bym przeszkadzało 		przeszkadzalibyśmy,
byśmy przeszkadzali 		przeszkadzałybyśmy,
byśmy przeszkadzały
2nd przeszkadzałbyś,
byś przeszkadzał 		przeszkadzałabyś,
byś przeszkadzała 		przeszkadzałobyś,
byś przeszkadzało 		przeszkadzalibyście,
byście przeszkadzali 		przeszkadzałybyście,
byście przeszkadzały
3rd przeszkadzałby,
by przeszkadzał 		przeszkadzałaby,
by przeszkadzała 		przeszkadzałoby,
by przeszkadzało 		przeszkadzaliby,
by przeszkadzali 		przeszkadzałyby,
by przeszkadzały
impersonal przeszkadzano by
imperative 1st niech przeszkadzam przeszkadzajmy
2nd przeszkadzaj przeszkadzajcie
3rd niech przeszkadza niech przeszkadzają
active adjectival participle przeszkadzający przeszkadzająca przeszkadzające przeszkadzający przeszkadzające
contemporary adverbial participle przeszkadzając
verbal noun przeszkadzanie

Derived terms

phrase
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.