przetrwać

Polish

Etymology

From prze- +‎ trwać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpʂɛ.trfat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛtrfat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧trwać

Verb

przetrwać pf

  1. (transitive) to survive, endure, outlast, prevail
  2. (transitive) to live on, outlive, stand

Conjugation

Conjugation of przetrwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przetrwać
future tense 1st przetrwam przetrwamy
2nd przetrwasz przetrwacie
3rd przetrwa przetrwają
impersonal przetrwa się
past tense 1st przetrwałem,
-(e)m przetrwał 		przetrwałam,
-(e)m przetrwała 		przetrwałom,
-(e)m przetrwało 		przetrwaliśmy,
-(e)śmy przetrwali 		przetrwałyśmy,
-(e)śmy przetrwały
2nd przetrwałeś,
-(e)ś przetrwał 		przetrwałaś,
-(e)ś przetrwała 		przetrwałoś,
-(e)ś przetrwało 		przetrwaliście,
-(e)ście przetrwali 		przetrwałyście,
-(e)ście przetrwały
3rd przetrwał przetrwała przetrwało przetrwali przetrwały
impersonal przetrwano
conditional 1st przetrwałbym,
bym przetrwał 		przetrwałabym,
bym przetrwała 		przetrwałobym,
bym przetrwało 		przetrwalibyśmy,
byśmy przetrwali 		przetrwałybyśmy,
byśmy przetrwały
2nd przetrwałbyś,
byś przetrwał 		przetrwałabyś,
byś przetrwała 		przetrwałobyś,
byś przetrwało 		przetrwalibyście,
byście przetrwali 		przetrwałybyście,
byście przetrwały
3rd przetrwałby,
by przetrwał 		przetrwałaby,
by przetrwała 		przetrwałoby,
by przetrwało 		przetrwaliby,
by przetrwali 		przetrwałyby,
by przetrwały
impersonal przetrwano by
imperative 1st niech przetrwam przetrwajmy
2nd przetrwaj przetrwajcie
3rd niech przetrwa niech przetrwają
anterior adverbial participle przetrwawszy
verbal noun przetrwanie

Derived terms

adjective
nouns

Further reading

  • przetrwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przetrwać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.