przeuczyć

Polish

Etymology

From prze- +‎ uczyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛˈu.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Rhymes: -ut͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: prze‧u‧czyć

Verb

przeuczyć pf

  1. (reflexive with się) to overlearn (to learn more than necessary)

Conjugation

Conjugation of przeuczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przeuczyć
future tense 1st przeuczę przeuczymy
2nd przeuczysz przeuczycie
3rd przeuczy przeuczą
impersonal przeuczy się
past tense 1st przeuczyłem,
-(e)m przeuczył 		przeuczyłam,
-(e)m przeuczyła 		przeuczyłom,
-(e)m przeuczyło 		przeuczyliśmy,
-(e)śmy przeuczyli 		przeuczyłyśmy,
-(e)śmy przeuczyły
2nd przeuczyłeś,
-(e)ś przeuczył 		przeuczyłaś,
-(e)ś przeuczyła 		przeuczyłoś,
-(e)ś przeuczyło 		przeuczyliście,
-(e)ście przeuczyli 		przeuczyłyście,
-(e)ście przeuczyły
3rd przeuczył przeuczyła przeuczyło przeuczyli przeuczyły
impersonal przeuczono
conditional 1st przeuczyłbym,
bym przeuczył 		przeuczyłabym,
bym przeuczyła 		przeuczyłobym,
bym przeuczyło 		przeuczylibyśmy,
byśmy przeuczyli 		przeuczyłybyśmy,
byśmy przeuczyły
2nd przeuczyłbyś,
byś przeuczył 		przeuczyłabyś,
byś przeuczyła 		przeuczyłobyś,
byś przeuczyło 		przeuczylibyście,
byście przeuczyli 		przeuczyłybyście,
byście przeuczyły
3rd przeuczyłby,
by przeuczył 		przeuczyłaby,
by przeuczyła 		przeuczyłoby,
by przeuczyło 		przeuczyliby,
by przeuczyli 		przeuczyłyby,
by przeuczyły
impersonal przeuczono by
imperative 1st niech przeuczę przeuczmy
2nd przeucz przeuczcie
3rd niech przeuczy niech przeuczą
passive adjectival participle przeuczony przeuczona przeuczone przeuczeni przeuczone
anterior adverbial participle przeuczywszy
verbal noun przeuczenie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.