przodownik

Polish

Etymology

From przodować +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɔˈdɔv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: przo‧dow‧nik

Noun

przodownik m pers (female equivalent przodownica)

  1. leader (a person or organization that leads in a certain field in terms of excellence, success, etc.)
    Synonym: lider

Declension

Declension of przodownik
singular plural
nominative przodownik przodownicy/przodowniki (deprecative)
genitive przodownika przodowników
dative przodownikowi przodownikom
accusative przodownika przodowników
instrumental przodownikiem przodownikami
locative przodowniku przodownikach
vocative przodowniku przodownicy

Derived terms

adjective
  • przodowniczy
noun
  • przodownictwo

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.