przyświacać

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [pʂɘˈɕfja.t͡sat͡ɕ]

przyświacać impf

1. (transitive, Przemyśl) alternative form of przyświadczać (“to confirm, to promise”)

   Bo on tu przyświacał, że ja bede jego. ― Because he promised here that I will be his.

2. (transitive, Przemyśl) alternative form of przyświadczać (“to agree”)

   On mu przyświacał, bo mu płaciuł. ― He agreed because he was paying him.

• Aleksander Saloni (1908) “przyświac(z)ać”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 339