przybić

Polish

Etymology

From przy- +‎ bić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpʂɘ.bit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘbit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧bić

Verb

przybić pf (imperfective przybijać)

  1. (transitive) to nail, to tack (affix using nails or other sharp objects)
  2. (transitive) to dock, to sail ashore
  3. (transitive) to stamp, to seal
  4. (transitive) to depress, to get down

Conjugation

Conjugation of przybić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przybić
future tense 1st przybiję przybijemy
2nd przybijesz przybijecie
3rd przybije przybiją
impersonal przybije się
past tense 1st przybiłem,
-(e)m przybił 		przybiłam,
-(e)m przybiła 		przybiłom,
-(e)m przybiło 		przybiliśmy,
-(e)śmy przybili 		przybiłyśmy,
-(e)śmy przybiły
2nd przybiłeś,
-(e)ś przybił 		przybiłaś,
-(e)ś przybiła 		przybiłoś,
-(e)ś przybiło 		przybiliście,
-(e)ście przybili 		przybiłyście,
-(e)ście przybiły
3rd przybił przybiła przybiło przybili przybiły
impersonal przybito
conditional 1st przybiłbym,
bym przybił 		przybiłabym,
bym przybiła 		przybiłobym,
bym przybiło 		przybilibyśmy,
byśmy przybili 		przybiłybyśmy,
byśmy przybiły
2nd przybiłbyś,
byś przybił 		przybiłabyś,
byś przybiła 		przybiłobyś,
byś przybiło 		przybilibyście,
byście przybili 		przybiłybyście,
byście przybiły
3rd przybiłby,
by przybił 		przybiłaby,
by przybiła 		przybiłoby,
by przybiło 		przybiliby,
by przybili 		przybiłyby,
by przybiły
impersonal przybito by
imperative 1st niech przybiję przybijmy
2nd przybij przybijcie
3rd niech przybije niech przybiją
passive adjectival participle przybity przybita przybite przybici przybite
anterior adverbial participle przybiwszy
verbal noun przybicie

Further reading

  • przybić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przybić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.