przydarzyć

Polish

From przy- +‎ darzyć.

przydarzyć pf (imperfective przydarzać)

(reflexive with się) to bechance, to befall, to happen [with dative ‘to someone’]
Synonym: przytrafić się

Conjugation of *przydarzyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przydarzyć
future tense	1^st	przydarzę			przydarzymy
	2^nd	przydarzysz			przydarzycie
	3^rd	przydarzy			przydarzą
	impersonal	przydarzy się
past tense	1^st	przydarzyłem, -(e)m przydarzył	przydarzyłam, -(e)m przydarzyła	przydarzyłom, -(e)m przydarzyło	przydarzyliśmy, -(e)śmy przydarzyli	przydarzyłyśmy, -(e)śmy przydarzyły
	2^nd	przydarzyłeś, -(e)ś przydarzył	przydarzyłaś, -(e)ś przydarzyła	przydarzyłoś, -(e)ś przydarzyło	przydarzyliście, -(e)ście przydarzyli	przydarzyłyście, -(e)ście przydarzyły
	3^rd	przydarzył	przydarzyła	przydarzyło	przydarzyli	przydarzyły
	impersonal	przydarzono
conditional	1^st	przydarzyłbym, bym przydarzył	przydarzyłabym, bym przydarzyła	przydarzyłobym, bym przydarzyło	przydarzylibyśmy, byśmy przydarzyli	przydarzyłybyśmy, byśmy przydarzyły
	2^nd	przydarzyłbyś, byś przydarzył	przydarzyłabyś, byś przydarzyła	przydarzyłobyś, byś przydarzyło	przydarzylibyście, byście przydarzyli	przydarzyłybyście, byście przydarzyły
	3^rd	przydarzyłby, by przydarzył	przydarzyłaby, by przydarzyła	przydarzyłoby, by przydarzyło	przydarzyliby, by przydarzyli	przydarzyłyby, by przydarzyły
	impersonal	przydarzono by
imperative	1^st	niech przydarzę			przydarzmy
	2^nd	przydarz			przydarzcie
	3^rd	niech przydarzy			niech przydarzą
anterior adverbial participle		przydarzywszy
verbal noun		przydarzenie