przymilić

Polish

From przy- +‎ miły +‎ -ić.

przymilić pf (imperfective przymilać)

(reflexive with się) to cater, to fawn, to ingratiate oneself, to pander, to simper [with do (+ genitive) ‘to/with someone’]

Conjugation of *przymilić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przymilić
future tense	1^st	przymilę			przymilimy
	2^nd	przymilisz			przymilicie
	3^rd	przymili			przymilą
	impersonal	przymili się
past tense	1^st	przymiliłem, -(e)m przymilił	przymiliłam, -(e)m przymiliła	przymiliłom, -(e)m przymiliło	przymililiśmy, -(e)śmy przymilili	przymiliłyśmy, -(e)śmy przymiliły
	2^nd	przymiliłeś, -(e)ś przymilił	przymiliłaś, -(e)ś przymiliła	przymiliłoś, -(e)ś przymiliło	przymililiście, -(e)ście przymilili	przymiliłyście, -(e)ście przymiliły
	3^rd	przymilił	przymiliła	przymiliło	przymilili	przymiliły
	impersonal	przymilono
conditional	1^st	przymiliłbym, bym przymilił	przymiliłabym, bym przymiliła	przymiliłobym, bym przymiliło	przymililibyśmy, byśmy przymilili	przymiliłybyśmy, byśmy przymiliły
	2^nd	przymiliłbyś, byś przymilił	przymiliłabyś, byś przymiliła	przymiliłobyś, byś przymiliło	przymililibyście, byście przymilili	przymiliłybyście, byście przymiliły
	3^rd	przymiliłby, by przymilił	przymiliłaby, by przymiliła	przymiliłoby, by przymiliło	przymililiby, by przymilili	przymiliłyby, by przymiliły
	impersonal	przymilono by
imperative	1^st	niech przymilę			przymilmy
	2^nd	przymil			przymilcie
	3^rd	niech przymili			niech przymilą
anterior adverbial participle		przymiliwszy
verbal noun		przymilenie