przypał

See also: przypal

Polish

Etymology

Deverbal from przypalić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpʂɘ.paw/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘpaw
  • Syllabification: przy‧pał

Noun

przypał m inan

  1. (slang, derogatory) gaffe, embarrassment, awkward situation

Declension

Declension of przypał
singular plural
nominative przypał przypały
genitive przypału przypałów
dative przypałowi przypałom
accusative przypał przypały
instrumental przypałem przypałami
locative przypale przypałach
vocative przypale przypały

Noun

przypał m pers

  1. (slang, derogatory) fool, liability, idiot
    Synonyms: see Thesaurus:głupiec

Declension

Declension of przypał
singular plural
nominative przypał przypałowie/przypały (deprecative)
genitive przypała przypałów
dative przypałowi przypałom
accusative przypała przypałów
instrumental przypałem przypałami
locative przypale przypałach
vocative przypale przypałowie

Further reading

  • przypał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przypał in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.