przypaść

Polish

Etymology

From przy- +‎ paść.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpʂɘ.paɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘpaɕt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧paść

Verb

przypaść pf (imperfective przypadać)

  1. (intransitive) to fall on
  2. (intransitive) to fall, to occur
  3. (intransitive) to befall, to fall to

Conjugation

Conjugation of przypaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przypaść
future tense 1st przypadnę przypadniemy
2nd przypadniesz przypadniecie
3rd przypadnie przypadną
impersonal przypadnie się
past tense 1st przypadłem,
-(e)m przypadł 		przypadłam,
-(e)m przypadła 		przypadłom,
-(e)m przypadło 		przypadliśmy,
-(e)śmy przypadli 		przypadłyśmy,
-(e)śmy przypadły
2nd przypadłeś,
-(e)ś przypadł 		przypadłaś,
-(e)ś przypadła 		przypadłoś,
-(e)ś przypadło 		przypadliście,
-(e)ście przypadli 		przypadłyście,
-(e)ście przypadły
3rd przypadł przypadła przypadło przypadli przypadły
impersonal przypadnięto
conditional 1st przypadłbym,
bym przypadł 		przypadłabym,
bym przypadła 		przypadłobym,
bym przypadło 		przypadlibyśmy,
byśmy przypadli 		przypadłybyśmy,
byśmy przypadły
2nd przypadłbyś,
byś przypadł 		przypadłabyś,
byś przypadła 		przypadłobyś,
byś przypadło 		przypadlibyście,
byście przypadli 		przypadłybyście,
byście przypadły
3rd przypadłby,
by przypadł 		przypadłaby,
by przypadła 		przypadłoby,
by przypadło 		przypadliby,
by przypadli 		przypadłyby,
by przypadły
impersonal przypadnięto by
imperative 1st niech przypadnę przypadnijmy
2nd przypadnij przypadnijcie
3rd niech przypadnie niech przypadną
anterior adverbial participle przypadłszy
verbal noun przypadnięcie
noun
verbs
  • przypadać do gustu impf
  • przypaść do gustu pf

Further reading

  • przypaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przypaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.