przywódca

Polish

Etymology

From przywodzić +‎ -ca.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɘˈvut.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -utt͡sa
  • Syllabification: przy‧wód‧ca

Noun

przywódca m pers (female equivalent przywódczyni)

  1. leader (one having authority)

Declension

Declension of przywódca
singular plural
nominative przywódca przywódcy/przywódce (deprecative)
genitive przywódcy przywódców
dative przywódcy przywódcom
accusative przywódcę przywódców
instrumental przywódcą przywódcami
locative przywódcy przywódcach
vocative przywódco przywódcy
  • przywódczy

Further reading

  • przywódca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przywódca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.