przywłaszczyciel

Polish

Etymology

From przywłaszczyć +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɘ.vwaʂˈt͡ʂɘ.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ɕɛl
  • Syllabification: przy‧własz‧czy‧ciel

Noun

przywłaszczyciel m pers (female equivalent przywłaszczycielka)

  1. embezzler, misappropriator
    Synonyms: defraudant, malwersant
  2. usurper
    Synonyms: samozwaniec, uzurpator

Declension

Declension of przywłaszczyciel
singular plural
nominative przywłaszczyciel przywłaszczyciele
genitive przywłaszczyciela przywłaszczycieli
dative przywłaszczycielowi przywłaszczycielom
accusative przywłaszczyciela przywłaszczycieli
instrumental przywłaszczycielem przywłaszczycielami
locative przywłaszczycielu przywłaszczycielach
vocative przywłaszczycielu przywłaszczyciele

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.