przyzwyczajenie
Polish
Etymology
From przyzwyczaić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɘ.zvɘ.t͡ʂaˈjɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: przy‧zwy‧cza‧je‧nie
Noun
przyzwyczajenie n
- (uncountable) verbal noun of przyzwyczaić
- (countable) custom, habit, groove
Declension
Declension of przyzwyczajenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | przyzwyczajenie | przyzwyczajenia |
| genitive | przyzwyczajenia | przyzwyczajeń |
| dative | przyzwyczajeniu | przyzwyczajeniom |
| accusative | przyzwyczajenie | przyzwyczajenia |
| instrumental | przyzwyczajeniem | przyzwyczajeniami |
| locative | przyzwyczajeniu | przyzwyczajeniach |
| vocative | przyzwyczajenie | przyzwyczajenia |
Derived terms
Related terms
adjectives
verbs
- przyzwyczaić pf
- przyzwyczajać impf
Further reading
- przyzwyczajenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyzwyczajenie in Polish dictionaries at PWN