psittacinus
Latin
Etymology
From psittacus (“parrot”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [psɪt.taˈkiː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [psit̪.t̪aˈt͡ʃiː.nus]
Adjective
psittacīnus (feminine psittacīna, neuter psittacīnum); first/second-declension adjective
- Of or belonging to a parrot.
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | psittacīnus | psittacīna | psittacīnum | psittacīnī | psittacīnae | psittacīna | |
genitive | psittacīnī | psittacīnae | psittacīnī | psittacīnōrum | psittacīnārum | psittacīnōrum | |
dative | psittacīnō | psittacīnae | psittacīnō | psittacīnīs | |||
accusative | psittacīnum | psittacīnam | psittacīnum | psittacīnōs | psittacīnās | psittacīna | |
ablative | psittacīnō | psittacīnā | psittacīnō | psittacīnīs | |||
vocative | psittacīne | psittacīna | psittacīnum | psittacīnī | psittacīnae | psittacīna |
Related terms
References
- “psittacinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- psittacinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.