pułkownik

Polish

Etymology

From pułk +‎ -owy +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /puwˈkɔv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɲik
  • Syllabification: puł‧kow‧nik
  • Homophone: półkownik

Noun

pułkownik m pers

  1. colonel

Declension

Declension of pułkownik
singular plural
nominative pułkownik pułkownicy/pułkowniki (deprecative)
genitive pułkownika pułkowników
dative pułkownikowi pułkownikom
accusative pułkownika pułkowników
instrumental pułkownikiem pułkownikami
locative pułkowniku pułkownikach
vocative pułkowniku pułkownicy

Further reading

  • pułkownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pułkownik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.