puerigenus
Latin
Etymology
From puer (“boy, child”) + -i- + genus (“birth”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pu.ɛˈrɪ.ɡɛ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pu.eˈriː.d͡ʒe.nus]
Adjective
puerigenus (feminine puerigena, neuter puerigenum); first/second-declension adjective
- that begets boys
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | puerigenus | puerigena | puerigenum | puerigenī | puerigenae | puerigena | |
| genitive | puerigenī | puerigenae | puerigenī | puerigenōrum | puerigenārum | puerigenōrum | |
| dative | puerigenō | puerigenae | puerigenō | puerigenīs | |||
| accusative | puerigenum | puerigenam | puerigenum | puerigenōs | puerigenās | puerigena | |
| ablative | puerigenō | puerigenā | puerigenō | puerigenīs | |||
| vocative | puerigene | puerigena | puerigenum | puerigenī | puerigenae | puerigena | |
References
- “puerigenus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "puerigenus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- puerigenus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.