pugilatus
Latin
Alternative forms
Etymology
From pugilor (“fight with the fist or cestus”) + ātus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʊ.ɡɪˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pu.d͡ʒiˈlaː.t̪us]
Noun
pugilātus m (genitive pugilātūs); fourth declension
Declension
Fourth-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pugilātus | pugilātūs |
| genitive | pugilātūs | pugilātuum |
| dative | pugilātuī | pugilātibus |
| accusative | pugilātum | pugilātūs |
| ablative | pugilātū | pugilātibus |
| vocative | pugilātus | pugilātūs |
Related terms
References
- “pugilatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pugilatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.