pugnacitas
Latin
Etymology
From pugnāx (“combative, fond of fighting”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʊŋˈnaː.kɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [puɲˈɲaː.t͡ʃi.t̪as]
Noun
pugnācitās f (genitive pugnācitātis); third declension
- desire or fondness for fighting
- combativeness, quarrelsomeness, pugnacity, aggressiveness, aggression
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pugnācitās | pugnācitātēs |
| genitive | pugnācitātis | pugnācitātum |
| dative | pugnācitātī | pugnācitātibus |
| accusative | pugnācitātem | pugnācitātēs |
| ablative | pugnācitāte | pugnācitātibus |
| vocative | pugnācitās | pugnācitātēs |
References
- “pugnacitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pugnacitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.