pukawka
Polish
Etymology
From pukać + -awka. First attested in 1643.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /puˈkaf.ka/
Audio: (file) - Rhymes: -afka
- Syllabification: pu‧kaw‧ka
- Homophone: Pukawka
Noun
pukawka f
- (colloquial, firearms, humorous) boomstick, pop gun (gun)
- Synonyms: broń palna, giwera
- pop gun (children's toy)
- drewniana pukawka ― wooden pop gun
Declension
Declension of pukawka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pukawka | pukawki |
| genitive | pukawki | pukawek |
| dative | pukawce | pukawkom |
| accusative | pukawkę | pukawki |
| instrumental | pukawką | pukawkami |
| locative | pukawce | pukawkach |
| vocative | pukawko | pukawki |
References
Further reading
- pukawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pukawka in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pukawka”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “pukawka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “pukawka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 429