pulpitus
Hungarian
Etymology
From Latin pulpitum (“platform, pulpit”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpulpituʃ]
- Hyphenation: pul‧pi‧tus
- Rhymes: -uʃ
Noun
pulpitus (plural pulpitusok)
- (archaic) platform (raised platform in a church)
- Synonym: szószék
- (archaic) platform (platform for an orator or public speaker)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pulpitus | pulpitusok |
| accusative | pulpitust | pulpitusokat |
| dative | pulpitusnak | pulpitusoknak |
| instrumental | pulpitussal | pulpitusokkal |
| causal-final | pulpitusért | pulpitusokért |
| translative | pulpitussá | pulpitusokká |
| terminative | pulpitusig | pulpitusokig |
| essive-formal | pulpitusként | pulpitusokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | pulpitusban | pulpitusokban |
| superessive | pulpituson | pulpitusokon |
| adessive | pulpitusnál | pulpitusoknál |
| illative | pulpitusba | pulpitusokba |
| sublative | pulpitusra | pulpitusokra |
| allative | pulpitushoz | pulpitusokhoz |
| elative | pulpitusból | pulpitusokból |
| delative | pulpitusról | pulpitusokról |
| ablative | pulpitustól | pulpitusoktól |
| non-attributive possessive – singular |
pulpitusé | pulpitusoké |
| non-attributive possessive – plural |
pulpituséi | pulpitusokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | pulpitusom | pulpitusaim |
| 2nd person sing. | pulpitusod | pulpitusaid |
| 3rd person sing. | pulpitusa | pulpitusai |
| 1st person plural | pulpitusunk | pulpitusaink |
| 2nd person plural | pulpitusotok | pulpitusaitok |
| 3rd person plural | pulpitusuk | pulpitusaik |
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN