purificatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of pūrificō.

Participle

pūrificātus (feminine pūrificāta, neuter pūrificātum); first/second-declension participle

  1. purified
  2. cleaned, cleansed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative pūrificātus pūrificāta pūrificātum pūrificātī pūrificātae pūrificāta
genitive pūrificātī pūrificātae pūrificātī pūrificātōrum pūrificātārum pūrificātōrum
dative pūrificātō pūrificātae pūrificātō pūrificātīs
accusative pūrificātum pūrificātam pūrificātum pūrificātōs pūrificātās pūrificāta
ablative pūrificātō pūrificātā pūrificātō pūrificātīs
vocative pūrificāte pūrificāta pūrificātum pūrificātī pūrificātae pūrificāta