pustiu

Romanian

Etymology

Borrowed from Old Church Slavonic поустꙑни (pustyni), from Proto-Slavic *pustyni, from *pustъ.

Pronunciation

  • IPA(key): /pusˈtiw/
  • Audio:(file)

Adjective

pustiu m or n (feminine singular pustie, plural pustii)

  1. deserted, bare, desolate
    Synonyms: deșert, gol

Declension

Declension of pustiu
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite pustiu pustie pustii pustii
definite pustiul pustia pustiii pustiile
genitive-
dative
indefinite pustiu pustii pustii pustii
definite pustiului pustiei pustiilor pustiilor

Derived terms

Noun

pustiu m (plural pustii)

  1. desert, uninhabitated or desolate region
    Synonym: deșert

Declension

Declension of pustiu
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative pustiu pustiul pustiuri pustiurile
genitive-dative pustiu pustiului pustiuri pustiurilor
vocative pustiule pustiurilor