qərar vermək

Azerbaijani

Etymology

Compare Turkish karar vermek with the same meaning.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

qərar vermək

  1. (intransitive) to decide, make a decision
    Getməyə qərar verdim ― I decided to go

Conjugation

Conjugation of qərar vermək
positive
subject non-past participle qərar verən
subject past participle qərar vermiş
subject future definite participle qərar verəcək
non-subject future participle (mənim +) qərar verəcəyim (sənin +) qərar verəcəyin (onun +) qərar verəcəyi (bizim +) qərar verəcəyimiz (sizin +) qərar verəcəyiniz (onların +) qərar verəcəyi or qərar verəcəkləri
non-subject past participle (mənim +) qərar verdiyim (sənin +) qərar verdiyin (onun +) qərar verdiyi (bizim +) qərar verdiyimiz (sizin +) qərar verdiyiniz (onların +) qərar verdiyi or qərar verdikləri
converb qərar verib
general temporal participle qərar verəndə
participle of intensification qərar verdikcə
specific temporal participle qərar verərkən
reduplicated participle qərar verə-qərar verə
modal participle qərar verərək
infinitive qərar vermək
verbal noun qərar vermə
singular plural
first second third first second third
indicative present simple qərar verirəm qərar verirsən qərar verir qərar veririk qərar verirsiniz qərar verirlər
perfect 1 qərar vermişəm qərar vermisən,
qərar vermişsən* 		qərar vermişdir qərar vermişik qərar vermisiniz,
qərar vermişsiniz* 		qərar vermişlər
perfect 2 – qərar veribsən qərar verib(dir) – qərar veribsiniz qərar verib(dir)lər
past simple qərar verdim qərar verdin qərar verdi qərar verdik qərar verdiniz qərar verdilər
continuous qərar verirdim qərar verirdin qərar verirdi qərar verirdik qərar verirdiniz qərar verirdilər
perfect qərar vermişdim qərar vermişdin qərar vermişdi qərar vermişdik qərar vermişdiniz qərar vermişdilər
future definite qərar verəcəyəm qərar verəcəksən, qərar verəssən qərar verəcək qərar verəcəyik qərar verəcəksiniz, qərar verəssiz qərar verəcəklər
indefinite qərar verərəm qərar verərsən qərar verər qərar verərik qərar verərsiniz qərar verərlər
future-in-the-past definite qərar verəcəkdim qərar verəcəkdin qərar verəcəkdi qərar verəcəkdik qərar verəcəkdiniz qərar verəcəkdilər
indefinite qərar verərdim qərar verərdin qərar verərdi qərar verərdik qərar verərdiniz qərar verərdilər
conditional present qərar versəm qərar versən qərar versə qərar versək qərar versəniz qərar versələr
past qərar versəydim qərar versəydin qərar versəydi qərar versəydik qərar versəydiniz qərar versəydilər
subjunctive qərar verəm qərar verəsən qərar verə qərar verək qərar verəsiniz qərar verələr
hortative qərar verəsiyəm qərar verəsisən qərar verəsidir qərar verəsiyik qərar verəsisiniz qərar verəsidirlər
obligational present qərar verməliyəm qərar verməlisən qərar verməlidir qərar verməliyik qərar verməlisiniz qərar verməlidirlər
past qərar verməliydim qərar verməliydin qərar verməliydi qərar verməliydik qərar verməliydiniz qərar verməliydilər
evidential present qərar verirmişəm qərar verirmişsən qərar verirmiş qərar verirmişik qərar verirmişsiniz qərar verirmişlər
past qərar veribmişəm qərar veribmişsən qərar veribmiş qərar veribmişik qərar veribmişsiniz qərar veribmişlər
imperative qərar verim qərar ver qərar versin qərar verək,
qərar verəlim* 		qərar verin qərar versinlər
negative
subject non-past participle qərar verməyən
subject past participle qərar verməmiş
subject future definite participle qərar verməyəcək
non-subject future participle (mənim +) qərar verməyəcəyim (sənin +) qərar verməyəcəyin (onun +) qərar verməyəcəyi (bizim +) qərar verməyəcəyimiz (sizin +) qərar verməyəcəyiniz (onların +) qərar verməyəcəyi or qərar verməyəcəkləri
non-subject participle (mənim +) qərar vermədiyim (sənin +) qərar vermədiyin (onun +) qərar vermədiyi (bizim +) qərar vermədiyimiz (sizin +) qərar vermədiyiniz (onların +) qərar vermədiyi or qərar vermədikləri
negative converb -
caritive converb qərar vermədən
general temporal participle qərar verməyəndə
participle of intensification qərar vermədikcə
specific temporal participle qərar verməyərkən
modal participle qərar verməyərək
infinitive qərar verməmək
singular plural
first second third first second third
indicative present simple qərar vermirəm qərar vermirsən qərar vermir qərar vermirik qərar vermirsiniz qərar vermirlər
perfect 1 qərar verməmişəm qərar verməmisən,
qərar verməmişsən* 		qərar verməmiş qərar verməmişik qərar verməmisiniz,
qərar verməmişsiniz* 		qərar verməmişlər
perfect 2 – qərar verməyibsən qərar verməyib(dir) – qərar verməyibsiniz qərar verməyib(dir)lər
past simple qərar vermədim qərar vermədin qərar vermədi qərar vermədik qərar vermədiniz qərar vermədilər
continuous qərar vermirdim qərar vermirdin qərar vermirdi qərar vermirdik qərar vermirdiniz qərar vermirdilər
perfect qərar verməmişdim qərar verməmişdin qərar verməmişdi qərar verməmişdik qərar verməmişdiniz qərar verməmişdilər
future definite qərar verməyəcəyəm qərar verməyəcəksən qərar verməyəcək qərar verməyəcəyik qərar verməyəcəksiniz qərar verməyəcəklər
indefinite qərar vermərəm qərar vermərsən,
qərar verməzsən 		qərar verməz qərar vermərik qərar vermərsiniz, qərar verməzsiniz qərar verməzlər
future-in-the-past definite qərar verməyəcəkdim qərar verməyəcəkdin qərar verməyəcəkdi qərar verməyəcəkdik qərar verməyəcəkdiniz qərar verməyəcəkdilər
indefinite qərar verməzdim qərar verməzdin qərar verməzdi qərar verməzdik qərar verməzdiniz qərar verməzdilər
conditional present qərar verməsəm qərar verməsən qərar verməsə qərar verməsək qərar verməsəniz qərar verməsələr
past qərar verməsəydim qərar verməsəydin qərar verməsəydi qərar verməsəydik qərar verməsəydiniz qərar verməsəydilər
subjunctive qərar verməyəm qərar verməyəsən qərar verməyə qərar verməyək qərar verməyəsiniz qərar verməyələr
hortative qərar verməyəsiyəm qərar verməyəsisən qərar verməyəsi qərar verməyəsiyik qərar verməyəsisiniz qərar verməyəsilər
obligational present qərar verməməliyəm qərar verməməlisən qərar verməməli qərar verməməliyik qərar verməməlisiniz qərar verməməlilər
past qərar verməməliydim qərar verməməliydin qərar verməməliydi qərar verməməliydik qərar verməməliydiniz qərar verməməliydilər
evidential present qərar verməyirmişəm qərar verməyirmişsən qərar verməyirmiş qərar verməyirmişik qərar verməyirmişsiniz qərar verməyirmişlər
past qərar verməyibmişəm qərar verməyibmişsən qərar verməyibmiş qərar verməyibmişik qərar verməyibmişsiniz qərar verməyibmişlər
imperative qərar verməyim qərar vermə qərar verməsin qərar verməyək
qərar verməyəlim* 		qərar verməyin qərar verməsinlər
negative potential
subject non-past participle qərar verəmməyən
subject future definite participle qərar verəmməyəcəq
non-subject participle (mənim +) qərar verəmmədiyim (sənin +) qərar verəmmədiyin (onun +) qərar verəmmədiyi (bizim +) qərar verəmmədiyimiz (sizin +) qərar verəmmədiyiniz (onların +) qərar verəmmədiyi or qərar verəmmədikləri
converb -
caritive converb qərar verəmmədən
general temporal participle qərar verəmməyəndə
participle of intensification qərar verəmmədikcə
specific temporal participle qərar verəmməyərkən
modal participle qərar verəmməyərək
infinitive qərar verəmməmək
singular plural
first second third first second third
indicative present simple qərar verəmmirəm qərar verəmmirsən qərar verəmmir qərar verəmmirik qərar verəmmirsiniz qərar verəmmirlər
perfect 1 qərar verəmməmişəm qərar verəmməmisən,
qərar verəmməmişsən* 		qərar verəmməmişdir qərar verəmməmişik qərar verəmməmisiniz,
qərar verəmməmişsiniz* 		qərar verəmməşmilər
perfect 2 – qərar verəmməyibsən qərar verəmməyib(dir) – qərar verəmməyibsiniz qərar verəmməyib(dir)lər
past simple qərar verəmmədim qərar verəmmədin qərar verəmmədi qərar verəmmədik qərar verəmmədiniz qərar verəmmədilər
continuous qərar verəmmirdim qərar verəmmirdin qərar verəmmirdi qərar verəmmirdik qərar verəmmirdiniz qərar verəmmirdilir
perfect qərar verəmməmişdim qərar verəmməmişdin qərar verəmməmişdi qərar verəmməmişdik qərar verəmməmişdiniz qərar verəmməmişdilər
future definite qərar verəmməyəcəyəm qərar verəmməyəcəksən qərar verəmməyəcək qərar verəmməyəcəyik qərar verəmməyəcəksiniz qərar verəmməyəcəklər
indefinite qərar verəmmərəm qərar verəmmərsən,
qərar verəmməzsən 		qərar verəmməz qərar verəmmərik qərar verəmmərsiniz,
qərar verəmməzsiniz 		qərar verəmməzlər
future-in-the-past definite qərar verəmməyəcəkdim qərar verəmməyəcəkdin qərar verəmməyəcəkdi qərar verəmməyəcəkdik qərar verəmməyəcəkdiniz qərar verəmməyəcəkdilər
indefinite qərar verəmməzdim qərar verəmməzdin qərar verəmməzdi qərar verəmməzdik qərar verəmməzdiniz qərar verəmməzdilər
conditional present qərar verəmməsəm qərar verəmməsən qərar verəmməsə qərar verəmməsək qərar verəmməsəniz qərar verəmməsələr
past qərar verəmməsəydim qərar verəmməsəydin qərar verəmməsəydi qərar verəmməsəydik qərar verəmməsəydiniz qərar verəmməsəydilər
subjunctive qərar verəmməyəm qərar verəmməyəsən qərar verəmməyə qərar verəmməyək qərar verəmməyəsiniz qərar verəmməyələr
imperative qərar verəmməyim qərar verəmmə qərar verəmməsin qərar verəmməyək qərar verəmməyin qərar verəmməsinlər
* dated or highly formal
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.