quadragenarius
Latin
Etymology
From quadrāgēnus (“forty each”) + -ārius (suffix forming denumeral adjectives), from quadrāgintā (“forty”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʷa.draː.ɡeːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷa.d̪ra.d͡ʒeˈnaː.ri.us]
Adjective
quadrāgēnārius (feminine quadrāgēnāria, neuter quadrāgēnārium); first/second-declension adjective
- (relational) number forty
- forty-year-old
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quadrāgēnārius | quadrāgēnāria | quadrāgēnārium | quadrāgēnāriī | quadrāgēnāriae | quadrāgēnāria | |
| genitive | quadrāgēnāriī | quadrāgēnāriae | quadrāgēnāriī | quadrāgēnāriōrum | quadrāgēnāriārum | quadrāgēnāriōrum | |
| dative | quadrāgēnāriō | quadrāgēnāriae | quadrāgēnāriō | quadrāgēnāriīs | |||
| accusative | quadrāgēnārium | quadrāgēnāriam | quadrāgēnārium | quadrāgēnāriōs | quadrāgēnāriās | quadrāgēnāria | |
| ablative | quadrāgēnāriō | quadrāgēnāriā | quadrāgēnāriō | quadrāgēnāriīs | |||
| vocative | quadrāgēnārie | quadrāgēnāria | quadrāgēnārium | quadrāgēnāriī | quadrāgēnāriae | quadrāgēnāria | |
Descendants
- English: quadragenary, quadragenarian, quadragenarious
References
- “quadragenarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quadragenarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.