quadrigamus
Latin
Etymology
Macaronic compound of Latin quattuor (“four”) + Ancient Greek γάμος (gámos, “marriage”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʷaˈdrɪ.ɡa.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷaˈd̪riː.ɡa.mus]
Noun
quadrigamus m (genitive quadrigamī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | quadrigamus | quadrigamī |
| genitive | quadrigamī | quadrigamōrum |
| dative | quadrigamō | quadrigamīs |
| accusative | quadrigamum | quadrigamōs |
| ablative | quadrigamō | quadrigamīs |
| vocative | quadrigame | quadrigamī |
References
- “quadrigamus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quadrigamus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.