quadrilaterus
Latin
Etymology
New Latin term, first attested in 1560, from quadri- (“four”) + latus (“side, flank”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʷa.drɪˈɫa.tɛ.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷa.d̪riˈlaː.t̪e.rus]
Adjective
quadrilaterus (feminine quadrilatera, neuter quadrilaterum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quadrilaterus | quadrilatera | quadrilaterum | quadrilaterī | quadrilaterae | quadrilatera | |
| genitive | quadrilaterī | quadrilaterae | quadrilaterī | quadrilaterōrum | quadrilaterārum | quadrilaterōrum | |
| dative | quadrilaterō | quadrilaterae | quadrilaterō | quadrilaterīs | |||
| accusative | quadrilaterum | quadrilateram | quadrilaterum | quadrilaterōs | quadrilaterās | quadrilatera | |
| ablative | quadrilaterō | quadrilaterā | quadrilaterō | quadrilaterīs | |||
| vocative | quadrilatere | quadrilatera | quadrilaterum | quadrilaterī | quadrilaterae | quadrilatera | |
Descendants
- Catalan: quadrilàter
- English: quadrilateral
- French: quadrilatère
- Galician: cuadrilátero
- Italian: quadrilatero
- Portuguese: quadrilátero
- Spanish: cuadrilátero
References
- “quadrilaterus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "quadrilaterus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- quadrilaterus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.