quadripartitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of quadripartiō (divide in four parts).

Pronunciation

Participle

quadripartītus (feminine quadripartīta, neuter quadripartītum, adverb quadripartītō); first/second-declension participle

  1. divided in four parts, having been divided in four parts.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative quadripartītus quadripartīta quadripartītum quadripartītī quadripartītae quadripartīta
genitive quadripartītī quadripartītae quadripartītī quadripartītōrum quadripartītārum quadripartītōrum
dative quadripartītō quadripartītae quadripartītō quadripartītīs
accusative quadripartītum quadripartītam quadripartītum quadripartītōs quadripartītās quadripartīta
ablative quadripartītō quadripartītā quadripartītō quadripartītīs
vocative quadripartīte quadripartīta quadripartītum quadripartītī quadripartītae quadripartīta

Derived terms

Descendants

  • English: quadripartite
  • Italian: quadripartito

References

  • quadripartitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • quadripartitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • quadripartitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the succession of the four seasons: commutationes temporum quadripartitae