quaeritans
Latin
Etymology
Present participle of quaeritō
Participle
quaeritāns (genitive quaeritantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | quaeritāns | quaeritantēs | quaeritantia | ||
| genitive | quaeritantis | quaeritantium | |||
| dative | quaeritantī | quaeritantibus | |||
| accusative | quaeritantem | quaeritāns | quaeritantēs quaeritantīs |
quaeritantia | |
| ablative | quaeritante quaeritantī1 |
quaeritantibus | |||
| vocative | quaeritāns | quaeritantēs | quaeritantia | ||
1When used purely as an adjective.