quaestoricius

Latin

Etymology

From quaestōr- +‎ -icius.[1][2]

Pronunciation

Adjective

quaestōricius (feminine quaestōricia, neuter quaestōricium); first/second-declension adjective

  1. (relational) quaestor

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative quaestōricius quaestōricia quaestōricium quaestōriciī quaestōriciae quaestōricia
genitive quaestōriciī quaestōriciae quaestōriciī quaestōriciōrum quaestōriciārum quaestōriciōrum
dative quaestōriciō quaestōriciae quaestōriciō quaestōriciīs
accusative quaestōricium quaestōriciam quaestōricium quaestōriciōs quaestōriciās quaestōricia
ablative quaestōriciō quaestōriciā quaestōriciō quaestōriciīs
vocative quaestōricie quaestōricia quaestōricium quaestōriciī quaestōriciae quaestōricia

References

  1. ^ Malkiel, Yakov. 1992. Diachronic studies in lexicology, affixation, phonology: Edita and inedita, 1979–1988. Amsterdam: J. Benjamins. Page 149.
  2. ^ Leumann, Manu. 1918. Die Adjektiva auf -ī̆cius. Glotta 9. 133.