quiturus
Latin
Etymology
Future active participle of queō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʷɪˈtuː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷiˈt̪uː.rus]
Participle
quitūrus (feminine quitūra, neuter quitūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quitūrus | quitūra | quitūrum | quitūrī | quitūrae | quitūra | |
| genitive | quitūrī | quitūrae | quitūrī | quitūrōrum | quitūrārum | quitūrōrum | |
| dative | quitūrō | quitūrae | quitūrō | quitūrīs | |||
| accusative | quitūrum | quitūram | quitūrum | quitūrōs | quitūrās | quitūra | |
| ablative | quitūrō | quitūrā | quitūrō | quitūrīs | |||
| vocative | quitūre | quitūra | quitūrum | quitūrī | quitūrae | quitūra | |