rágós
Hungarian
Etymology
rág (“to chew”) + -ós (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈraːɡoːʃ]
- Hyphenation: rá‧gós
- Rhymes: -oːʃ
Adjective
rágós (comparative rágósabb, superlative legrágósabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rágós | rágósak |
| accusative | rágóst rágósat |
rágósakat |
| dative | rágósnak | rágósaknak |
| instrumental | rágóssal | rágósakkal |
| causal-final | rágósért | rágósakért |
| translative | rágóssá | rágósakká |
| terminative | rágósig | rágósakig |
| essive-formal | rágósként | rágósakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rágósban | rágósakban |
| superessive | rágóson | rágósakon |
| adessive | rágósnál | rágósaknál |
| illative | rágósba | rágósakba |
| sublative | rágósra | rágósakra |
| allative | rágóshoz | rágósakhoz |
| elative | rágósból | rágósakból |
| delative | rágósról | rágósakról |
| ablative | rágóstól | rágósaktól |
| non-attributive possessive – singular |
rágósé | rágósaké |
| non-attributive possessive – plural |
rágóséi | rágósakéi |
Derived terms
- rágósan
- rágósság
Further reading
- rágós in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.