ránfugl
Icelandic
Etymology
Composed of rán (“robbery”) + fugl (“bird”).
Noun
ránfugl m (genitive singular ránfugls, nominative plural ránfuglar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ránfugl | ránfuglinn | ránfuglar | ránfuglarnir |
| accusative | ránfugl | ránfuglinn | ránfugla | ránfuglana |
| dative | ránfugli | ránfuglinum | ránfuglum | ránfuglunum |
| genitive | ránfugls | ránfuglsins | ránfugla | ránfuglanna |