ráthaigh

Irish

Etymology 1

From ráth (“shoal”) +‎ -igh

Verb

ráthaigh (present analytic ráthaíonn, future analytic ráthóidh, verbal noun ráthú, past participle ráthaithe)

(intransitive) to shoal

Conjugation

conjugation of ráthaigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	ráthú
past participle	ráthaithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	ráthaím	ráthaíonn tú; ráthaír^†	ráthaíonn sé, sí	ráthaímid; ráthaíonn muid	ráthaíonn sibh	ráthaíonn siad; ráthaíd^†	a ráthaíonn; a ráthaíos	ráthaítear
past	ráthaigh mé; ráthaíos	ráthaigh tú; ráthaís	ráthaigh sé, sí	ráthaíomar; ráthaigh muid	ráthaigh sibh; ráthaíobhair	ráthaigh siad; ráthaíodar	a ráthaigh / ar ráthaigh*	ráthaíodh
past habitual	ráthaínn	ráthaíteá	ráthaíodh sé, sí	ráthaímis; ráthaíodh muid	ráthaíodh sibh	ráthaídís; ráthaíodh siad	a ráthaíodh / a ráthaíodh*	ráthaítí
future	ráthóidh mé; ráthód; ráthóchaidh mé^†	ráthóidh tú; ráthóir^†; ráthóchaidh tú^†	ráthóidh sé, sí; ráthóchaidh sé, sí^†	ráthóimid; ráthóidh muid; ráthóchaimid^†; ráthóchaidh muid^†	ráthóidh sibh; ráthóchaidh sibh^†	ráthóidh siad; ráthóid^†; ráthóchaidh siad^†	a ráthóidh; a ráthós; a ráthóchaidh^†; a ráthóchas^†	ráthófar; ráthóchar^†
conditional	ráthóinn; ráthóchainn^†	ráthófá; ráthóchthá^†	ráthódh sé, sí; ráthóchadh sé, sí^†	ráthóimis; ráthódh muid; ráthóchaimis^†; ráthóchadh muid^†	ráthódh sibh; ráthóchadh sibh^†	ráthóidís; ráthódh siad; ráthóchadh siad^†	a ráthódh; a ráthóchadh^† / a ráthódh; a ráthóchadh^†	ráthófaí; ráthóchthaí^†
subjunctive
present	go ráthaí mé; go ráthaíod^†	go ráthaí tú; go ráthaír^†	go ráthaí sé, sí	go ráthaímid; go ráthaí muid	go ráthaí sibh	go ráthaí siad; go ráthaíd^†	—	go ráthaítear
past	dá ráthaínn	dá ráthaíteá	dá ráthaíodh sé, sí	dá ráthaímis; dá ráthaíodh muid	dá ráthaíodh sibh	dá ráthaídís; dá ráthaíodh siad	—	dá ráthaítí
imperative
–	ráthaím	ráthaigh	ráthaíodh sé, sí	ráthaímis	ráthaígí; ráthaídh^†	ráthaídís	—	ráthaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form

Derived terms

ráthaíocht (“dallying”)

Etymology 2

From ráth (“surety, guarantor”) +‎ -igh

Alternative forms

rátháil

Verb

ráthaigh (present analytic ráthaíonn, future analytic ráthóidh, verbal noun ráthú, past participle ráthaithe)

(transitive) to guarantee

Conjugation

conjugation of ráthaigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	ráthú
past participle	ráthaithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	ráthaím	ráthaíonn tú; ráthaír^†	ráthaíonn sé, sí	ráthaímid; ráthaíonn muid	ráthaíonn sibh	ráthaíonn siad; ráthaíd^†	a ráthaíonn; a ráthaíos	ráthaítear
past	ráthaigh mé; ráthaíos	ráthaigh tú; ráthaís	ráthaigh sé, sí	ráthaíomar; ráthaigh muid	ráthaigh sibh; ráthaíobhair	ráthaigh siad; ráthaíodar	a ráthaigh / ar ráthaigh*	ráthaíodh
past habitual	ráthaínn	ráthaíteá	ráthaíodh sé, sí	ráthaímis; ráthaíodh muid	ráthaíodh sibh	ráthaídís; ráthaíodh siad	a ráthaíodh / a ráthaíodh*	ráthaítí
future	ráthóidh mé; ráthód; ráthóchaidh mé^†	ráthóidh tú; ráthóir^†; ráthóchaidh tú^†	ráthóidh sé, sí; ráthóchaidh sé, sí^†	ráthóimid; ráthóidh muid; ráthóchaimid^†; ráthóchaidh muid^†	ráthóidh sibh; ráthóchaidh sibh^†	ráthóidh siad; ráthóid^†; ráthóchaidh siad^†	a ráthóidh; a ráthós; a ráthóchaidh^†; a ráthóchas^†	ráthófar; ráthóchar^†
conditional	ráthóinn; ráthóchainn^†	ráthófá; ráthóchthá^†	ráthódh sé, sí; ráthóchadh sé, sí^†	ráthóimis; ráthódh muid; ráthóchaimis^†; ráthóchadh muid^†	ráthódh sibh; ráthóchadh sibh^†	ráthóidís; ráthódh siad; ráthóchadh siad^†	a ráthódh; a ráthóchadh^† / a ráthódh; a ráthóchadh^†	ráthófaí; ráthóchthaí^†
subjunctive
present	go ráthaí mé; go ráthaíod^†	go ráthaí tú; go ráthaír^†	go ráthaí sé, sí	go ráthaímid; go ráthaí muid	go ráthaí sibh	go ráthaí siad; go ráthaíd^†	—	go ráthaítear
past	dá ráthaínn	dá ráthaíteá	dá ráthaíodh sé, sí	dá ráthaímis; dá ráthaíodh muid	dá ráthaíodh sibh	dá ráthaídís; dá ráthaíodh siad	—	dá ráthaítí
imperative
–	ráthaím	ráthaigh	ráthaíodh sé, sí	ráthaímis	ráthaígí; ráthaídh^†	ráthaídís	—	ráthaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form

Derived terms

ráthóir (“guarantor”)

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

ráthaigh

inflection of ráthach:
1. vocative /genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine