rähn
See also: rahn
Estonian
Etymology
Cognate to Finnish rähni, röhni, rähmi. Most likely metathesised from Proto-Finnic *närhi; compare the -näär in pasknäär (“jay”). Possibly a variant of the dialectal hähn. Compare Livonian ē'ņ, ē'ņõz, and dialectal Finnish hähnä.
Noun
rähn (genitive rähni, partitive rähni)
Declension
| Declension of rähn (ÕS type 22e/riik, length gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | rähn | rähnid | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | rähni | ||
| genitive | rähnide | ||
| partitive | rähni | rähne rähnisid | |
| illative | rähni rähnisse |
rähnidesse rähnesse | |
| inessive | rähnis | rähnides rähnes | |
| elative | rähnist | rähnidest rähnest | |
| allative | rähnile | rähnidele rähnele | |
| adessive | rähnil | rähnidel rähnel | |
| ablative | rähnilt | rähnidelt rähnelt | |
| translative | rähniks | rähnideks rähneks | |
| terminative | rähnini | rähnideni | |
| essive | rähnina | rähnidena | |
| abessive | rähnita | rähnideta | |
| comitative | rähniga | rähnidega | |