rättsfall
Swedish
Etymology
Noun
rättsfall n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rättsfall | rättsfalls |
| definite | rättsfallet | rättsfallets | |
| plural | indefinite | rättsfall | rättsfalls |
| definite | rättsfallen | rättsfallens |
rättsfall n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rättsfall | rättsfalls |
| definite | rättsfallet | rättsfallets | |
| plural | indefinite | rättsfall | rättsfalls |
| definite | rättsfallen | rättsfallens |