rånock
Swedish
Etymology
Compound of rå (“rod”) + nock (“end”). Cognate of Dutch ranok, German Rahnock.
Noun
rånock c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rånock | rånocks |
| definite | rånocken | rånockens | |
| plural | indefinite | rånockar | rånockars |
| definite | rånockarna | rånockarnas |
Further reading
- rånock in Svenska Akademiens ordböcker
- rånock in Svenskt nautiskt lexikon (1920)