ræma

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈraiːma/
    Rhymes: -aiːma

Etymology 1

Uncertain; older form (late Old Norse) rœma. According to Ásgeir Blöndal Magnússon probably borrowed from Middle Low German rēme, or perhaps, as proposed by F. Holthausen, from Proto-Germanic *rōhmijǭ and related to Swedish rōm, rōma and Sanskrit रश्मि (raśmí). Compare also reim and rammi.

Noun

ræma f (genitive singular ræmu, nominative plural ræmur)

  1. strip, ribbon
    Synonyms: strimill, lengja, renningur
Declension
Declension of ræma (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative ræma ræman ræmur ræmurnar
accusative ræmu ræmuna ræmur ræmurnar
dative ræmu ræmunni ræmum ræmunum
genitive ræmu ræmunnar ræmna, ræma ræmnanna, ræmanna

Etymology 2

Attested since the 17th century. From rámur (hoarse).

Noun

ræma f (genitive singular ræmu, no plural)

  1. hoarseness
    Synonym: hæsi
Declension
Declension of ræma (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative ræma ræman
accusative ræmu ræmuna
dative ræmu ræmunni
genitive ræmu ræmunnar

Etymology 3

From Old Norse rœma, from Proto-Germanic *rōmijaną or Proto-Germanic *wrōmijaną, from the root of rómur (voice).

Verb

ræma (weak verb, third-person singular past indicative ræmdi, supine ræmt)

  1. to make known
Conjugation
ræma – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur ræma
supine sagnbót ræmt
present participle
ræmandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ræmi ræmdi ræmi ræmdi
þú ræmir ræmdir ræmir ræmdir
hann, hún, það ræmir ræmdi ræmi ræmdi
plural við ræmum ræmdum ræmum ræmdum
þið ræmið ræmduð ræmið ræmduð
þeir, þær, þau ræma ræmdu ræmi ræmdu
imperative boðháttur
singular þú ræm (þú), ræmdu
plural þið ræmið (þið), ræmiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ræmast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að ræmast
supine sagnbót ræmst
present participle
ræmandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég ræmist ræmdist ræmist ræmdist
þú ræmist ræmdist ræmist ræmdist
hann, hún, það ræmist ræmdist ræmist ræmdist
plural við ræmumst ræmdumst ræmumst ræmdumst
þið ræmist ræmdust ræmist ræmdust
þeir, þær, þau ræmast ræmdust ræmist ræmdust
imperative boðháttur
singular þú ræmst (þú), ræmstu
plural þið ræmist (þið), ræmisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
ræmdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ræmdur ræmd ræmt ræmdir ræmdar ræmd
accusative
(þolfall)
ræmdan ræmda ræmt ræmda ræmdar ræmd
dative
(þágufall)
ræmdum ræmdri ræmdu ræmdum ræmdum ræmdum
genitive
(eignarfall)
ræmds ræmdrar ræmds ræmdra ræmdra ræmdra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
ræmdi ræmda ræmda ræmdu ræmdu ræmdu
accusative
(þolfall)
ræmda ræmdu ræmda ræmdu ræmdu ræmdu
dative
(þágufall)
ræmda ræmdu ræmda ræmdu ræmdu ræmdu
genitive
(eignarfall)
ræmda ræmdu ræmda ræmdu ræmdu ræmdu

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)