réasúnaí

Irish

Etymology 1

From réasún (“reason”) +‎ -aí (“-ist”).

Noun

réasúnaí m (genitive singular réasúnaí, nominative plural réasúnaithe)

  1. rationalist
Declension
Declension of réasúnaí (fourth declension)
bare forms
singular plural
nominative réasúnaí réasúnaithe
vocative a réasúnaí a réasúnaithe
genitive réasúnaí réasúnaithe
dative réasúnaí réasúnaithe
forms with the definite article
singular plural
nominative an réasúnaí na réasúnaithe
genitive an réasúnaí na réasúnaithe
dative leis an réasúnaí
don réasúnaí 		leis na réasúnaithe
Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Alternative forms

  • réasúnaighe (obsolete)

Adjective

réasúnaí

  1. inflection of réasúnach (“reasoning, rational”):
    1. genitive singular feminine
    2. comparative degree

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Alternative forms

  • réasúnaighe, réasúnuighe (obsolete)

Verb

réasúnaí

  1. present subjunctive analytic of réasúnaigh (“reason, rationalize”)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.