rémtörténet
Hungarian
Etymology
rém (“horror”) + történet (“story”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈreːmtørteːnɛt]
- Hyphenation: rém‧tör‧té‧net
Noun
rémtörténet
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rémtörténet | rémtörténetek |
| accusative | rémtörténetet | rémtörténeteket |
| dative | rémtörténetnek | rémtörténeteknek |
| instrumental | rémtörténettel | rémtörténetekkel |
| causal-final | rémtörténetért | rémtörténetekért |
| translative | rémtörténetté | rémtörténetekké |
| terminative | rémtörténetig | rémtörténetekig |
| essive-formal | rémtörténetként | rémtörténetekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rémtörténetben | rémtörténetekben |
| superessive | rémtörténeten | rémtörténeteken |
| adessive | rémtörténetnél | rémtörténeteknél |
| illative | rémtörténetbe | rémtörténetekbe |
| sublative | rémtörténetre | rémtörténetekre |
| allative | rémtörténethez | rémtörténetekhez |
| elative | rémtörténetből | rémtörténetekből |
| delative | rémtörténetről | rémtörténetekről |
| ablative | rémtörténettől | rémtörténetektől |
| non-attributive possessive – singular |
rémtörténeté | rémtörténeteké |
| non-attributive possessive – plural |
rémtörténetéi | rémtörténetekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | rémtörténetem | rémtörténeteim |
| 2nd person sing. | rémtörténeted | rémtörténeteid |
| 3rd person sing. | rémtörténete | rémtörténetei |
| 1st person plural | rémtörténetünk | rémtörténeteink |
| 2nd person plural | rémtörténetetek | rémtörténeteitek |
| 3rd person plural | rémtörténetük | rémtörténeteik |
Further reading
- rémtörténet in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.