rómur

Icelandic

Etymology

From Old Norse rómr.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrouːmʏr/
  • Rhymes: -ouːmʏr

Noun

rómur m (genitive singular róms, nominative plural rómar)

  1. (usually uncountable) voice
    • Á Sprengisandi (“On Sprengisandur”) by Grímur Thomsen
      Þey þey! þey þey! þaut í holti tófa,
      þurran vill hún blóði væta góm,
      eða líka einhver var að hóa
      undarlega digrum karlaróm;
      útilegumenn í Ódáðahraun
      eru kannske að smala fé á laun.
      Hush, hush, hush, hush,
      a vixen dashed in the hillock,
      wanting to quench his thirst with blood.
      Or - is it someone calling,
      strangely, with a harsh male voice?
      Outlawed men, in the vast waste land
      are secretly guarding their stolen sheep.
    Synonyms: raust, rödd

Declension

Declension of rómur (masculine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative rómur rómurinn rómar rómarnir
accusative róm róminn róma rómana
dative rómi, róm rómnum, róminum rómum rómunum
genitive róms rómsins róma rómanna

Derived terms

  • vera gerður góður rómur að (to be well received)
  • einum rómi (unanimously)