rótt
Hungarian
Etymology
ró (“to carve, engrave”) + -tt (past-tense and past-participle suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈroːtː]
- Hyphenation: rótt
- Rhymes: -oːtː
Verb
rótt
- third-person singular indicative past indefinite of ró
Participle
rótt
- past participle of ró
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rótt | róttak |
| accusative | róttat | róttakat |
| dative | róttnak | róttaknak |
| instrumental | róttal | róttakkal |
| causal-final | róttért | róttakért |
| translative | róttá | róttakká |
| terminative | róttig | róttakig |
| essive-formal | róttként | róttakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | róttban | róttakban |
| superessive | rótton | róttakon |
| adessive | róttnál | róttaknál |
| illative | róttba | róttakba |
| sublative | róttra | róttakra |
| allative | rótthoz | róttakhoz |
| elative | róttból | róttakból |
| delative | róttról | róttakról |
| ablative | róttól | róttaktól |
| non-attributive possessive – singular |
rótté | róttaké |
| non-attributive possessive – plural |
róttéi | róttakéi |
Icelandic
Adjective
rótt
- inflection of rór:
- neuter singular nominative strong positive degree
- neuter singular accusative strong positive degree