równik

Polish

Etymology

From równy +‎ -ik. Calque of Medieval Latin aequātor.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈruv.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uvɲik
  • Syllabification: rów‧nik

Noun

równik m inan

  1. equator

Declension

Declension of równik
singular plural
nominative równik równiki
genitive równika równików
dative równikowi równikom
accusative równik równiki
instrumental równikiem równikami
locative równiku równikach
vocative równiku równiki

Derived terms

Further reading

  • równik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • równik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.