rózsaablakom
Hungarian
Etymology
rózsaablak + -om (“my”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈroːʒɒɒblɒkom]
- Hyphenation: ró‧zsa‧ab‧la‧kom
Noun
rózsaablakom
- first-person singular single-possession possessive of rózsaablak
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rózsaablakom | — |
| accusative | rózsaablakomat | — |
| dative | rózsaablakomnak | — |
| instrumental | rózsaablakommal | — |
| causal-final | rózsaablakomért | — |
| translative | rózsaablakommá | — |
| terminative | rózsaablakomig | — |
| essive-formal | rózsaablakomként | — |
| essive-modal | rózsaablakomul | — |
| inessive | rózsaablakomban | — |
| superessive | rózsaablakomon | — |
| adessive | rózsaablakomnál | — |
| illative | rózsaablakomba | — |
| sublative | rózsaablakomra | — |
| allative | rózsaablakomhoz | — |
| elative | rózsaablakomból | — |
| delative | rózsaablakomról | — |
| ablative | rózsaablakomtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
rózsaablakomé | — |
| non-attributive possessive – plural |
rózsaablakoméi | — |