rökelsekar

Swedish

Etymology

Inherited from Old Swedish rökilsekar, equivalent to rökelse +‎ kar. First attested in 1346.

Noun

rökelsekar n

  1. censer

Declension

Declension of rökelsekar
nominative genitive
singular indefinite rökelsekar rökelsekars
definite rökelsekaret rökelsekarets
plural indefinite rökelsekar rökelsekars
definite rökelsekaren rökelsekarens

Further reading