rökelsekar
Swedish
Etymology
Inherited from Old Swedish rökilsekar, equivalent to rökelse + kar. First attested in 1346.
Noun
rökelsekar n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rökelsekar | rökelsekars |
| definite | rökelsekaret | rökelsekarets | |
| plural | indefinite | rökelsekar | rökelsekars |
| definite | rökelsekaren | rökelsekarens |