rökgång
Swedish
Etymology
Compound of rök + gång (“passage”).
Noun
rökgång c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rökgång | rökgångs |
| definite | rökgången | rökgångens | |
| plural | indefinite | rökgångar | rökgångars |
| definite | rökgångarna | rökgångarnas |
Compound of rök + gång (“passage”).
rökgång c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | rökgång | rökgångs |
| definite | rökgången | rökgångens | |
| plural | indefinite | rökgångar | rökgångars |
| definite | rökgångarna | rökgångarnas |