röun
Veps
Etymology
From Proto-Finnic *rëuna, borrowed from Baltic. Cognates include Finnish reuna.
Noun
röun
Declension
| Inflection of röun (inflection type 6/kuva) | |||
|---|---|---|---|
| nominative sing. | röun | ||
| genitive sing. | röunan | ||
| partitive sing. | röunad | ||
| partitive plur. | röunid | ||
| singular | plural | ||
| nominative | röun | röunad | |
| accusative | röunan | röunad | |
| genitive | röunan | röuniden | |
| partitive | röunad | röunid | |
| essive-instructive | röunan | röunin | |
| translative | röunaks | röunikš | |
| inessive | röunas | röuniš | |
| elative | röunaspäi | röunišpäi | |
| illative | röunaha | röunihe | |
| adessive | röunal | röunil | |
| ablative | röunalpäi | röunilpäi | |
| allative | röunale | röunile | |
| abessive | röunata | röunita | |
| comitative | röunanke | röunidenke | |
| prolative | röunadme | röunidme | |
| approximative I | röunanno | röunidenno | |
| approximative II | röunannoks | röunidennoks | |
| egressive | röunannopäi | röunidennopäi | |
| terminative I | röunahasai | röunihesai | |
| terminative II | röunalesai | röunilesai | |
| terminative III | röunassai | — | |
| additive I | röunahapäi | röunihepäi | |
| additive II | röunalepäi | röunilepäi | |